درد دل

دیشب که باهم حرف میزدیم و از نگرانی‌هام میگفتم، گفت بیین فرزان، اینجای زندگی‌مون به تلاش تو بستگی داره. اینجای زندگی‌دست تویه

گفت کابل بودیم چقدر برای انتقالی تلاش میکردم، چون اگر‌تلاش نمیکردم مجبور بودیم بریم فراه، اونجای زندگی به من ربط داشت. باید نهایت تلاشم میکردم، و انجام دادم.

اما اینجا مربوطه تویه

اینجا تلاش من نتیجه نداره، تلاش تو نتیجه داره و تو باید نهایت تلاشت کنی، چون میبینی از دست من کاری برنمیاد.

و حرف حق جواب نداشت... هرچند منطق مطلق... هرچند شاید نیاز داشتم چیزای دیگه بشنوم.

خدایااا، اینجای زندگی‌مونو به خودت سپردم.

لطفا سربلندم کن. حرفای فرزانه ای...